mijn lijk zal tussen hout betalen
het bos is hol
de bomenrij komt
maar niet naderbij
het pad is al verleden
ik wil de stammen voelen
de sappen horen gaan
maar ze ontwijken
kijken me niet aan
ik zoek wortels
om de boom te raken
maar in de bodem
vind ik enkel gaten
het blauw dat
hemel biedt is er
nu niet, bladerkronen
dichten zich volkomen
angst laat me verdwalen
in een waangeborgenheid
het bos is hol, het wijkt
mijn lijk zal tussen hout betalen
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid