Kaap De Goede Hoop
kijk ons daar lopen
ginds aan de horizon
van ons leven
we sprokkelen houterig
wat woorden bijeen
onze herinneringen
allang in bruikleen
tussen stapels generaties
waar niemand zich nog aan waagt.
straks hangen we in
doorkijkkastjes,
tuurt de wereld in onze ogen
op zoek naar wat licht,
volgt onze vermoeide stappen,
staart over onze kurkdroge
schouders heen naar de Kaap.
kijk ons daar lopen
ginds aan de horizon
van onze wereld
we sprokkelden wat warmte
en hebben het leven niet meer te leen.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid