inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.511):

Margariette's Soldaat

nooit heb ik je
zo ontroerd zien kijken
naar die vergeelde foto
uit de gouden koekjesdoos
van oma Rosa zaliger
genomen, lang voor de oorlog
in een bonte boerentuin
met aan de waterkant
oude mannen, bolle vrouwen
en God's enig kind

je las zijn wonderschone afscheidsgroet
zijn allerlaatste woorden
gericht aan jou
de liefde van zijn leven
... het is over, het is voorbij
en de kans dat
ik ooit nog zal verschijnen
blijkt onwaarschijnlijk klein ...
De vage inktvlek verbergt
zijn sinds lang gesneuvelde traan

daarbij het raam
ver boven het oorlogslawaai
lees je, Margariette
je werd wakker, samen met
de koude, blauwe ochtendglorie
nooit meer
vergetend hoe het voelt
eindelijk herinnering te zijn
die goeie oude tijd
binnen grenzen van waanzinnigheid

Schrijver: Anne Es, 12 november 2003


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 706

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Stanislaus
Datum:
7 maart 2005
Email:
stanislausjyahoo.com
Soms helpt de waanzin tegen de pijn van het verlies. Met mededogen en liefde geschreven. ´die goeie oude tijd binnen grenzen van waanzinnigheid´

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)