Margariette's Soldaat
nooit heb ik je
zo ontroerd zien kijken
naar die vergeelde foto
uit de gouden koekjesdoos
van oma Rosa zaliger
genomen, lang voor de oorlog
in een bonte boerentuin
met aan de waterkant
oude mannen, bolle vrouwen
en God's enig kind
je las zijn wonderschone afscheidsgroet
zijn allerlaatste woorden
gericht aan jou
de liefde van zijn leven
... het is over, het is voorbij
en de kans dat
ik ooit nog zal verschijnen
blijkt onwaarschijnlijk klein ...
De vage inktvlek verbergt
zijn sinds lang gesneuvelde traan
daarbij het raam
ver boven het oorlogslawaai
lees je, Margariette
je werd wakker, samen met
de koude, blauwe ochtendglorie
nooit meer
vergetend hoe het voelt
eindelijk herinnering te zijn
die goeie oude tijd
binnen grenzen van waanzinnigheid
Geplaatst in de categorie: oorlog