inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.570):

Weerzien

Weer tesamen na zoveel jaren...
en onze mond is stom.
Is er dan niets te zeggen - kom
laten we eens zien waar we gebleven waren.

't Was in dit Centraal station van Amsterdam,
je had me naar de trein gebracht, in onze ogen
waren de tranen reeds droog, er kwam
geen klacht meer over je lippen, onbewogen
leek je daar in die nauwe couloir
nu alles te aanvaarden, zo'n gemakkelijk afscheid,
geen kus meer, alleen: bonsoir,
toen de conducteur kwam zeggen 't was tijd.

Die trein heeft mij wel heel ver weggebracht,
een reis die maar geen einde wilde nemen;
de avond ging ongemerkt over in de nacht
en heel mijn reis is het nacht gebleven.
Nu ziet hetzelfde station ons hier weer staan:
de reis voorbij, het leven - gedaan.

Schrijver: C. van der Weye
Inzender: Nelleke, 21 november 2003


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.518

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)