om in morgen te wonen
laat me maar
zweven, even,
wiegen in wolken
alles vergeten
weten van
je vertrouwen
los van het aarden
dat schulden vergaarde
om je te pressen
in zijn moraal
zonder gevoel
ja, zij allemaal
zwaar zijn je voeten
van al dat geploeter
moerassig de wegen
ijskoud de regen
ik gaf je een hand
daar kon je niet tegen
was te dichtbij
dat voelde niet vrij
nog ga ik je pad om
in morgen te wonen
vandaag was te nat, nu
gaan we eindelijk schonen
Geplaatst in de categorie: vrijheid