Sluimer
Weerkaatsing in helder glas schrijft lijnen
in trage glimlach van zorgvuldig weten,
met brekende tanden en hersenloze beten,
die knarsen in scherpe kwatrijnen
Slaap die niet wil komen maar verdwijnt
in het licht van de gordijnen, die dichten
zodat mijn zien onverblind kan zwichten
als zijn beeld voor me verschijnt
Tijdens de resterende dagen in tikkend geweld
van cijfers die veranderen in eindeloos
verglijden van de tijd, volslagen hopeloos
seconden, minuten en uren geteld
Tastend zoeken, gevoel onderbroken
zonder stem maar in geluid van m’n ogen
en huiverende streling over zwakke plek
Gedachten in nieuwe jas gestoken
helder klinkende dialogen
met mezelf, die ik opnieuw tot leven wek
Geplaatst in de categorie: ex-liefde