een soort sonnet
En als het dan stil wordt, ’s avonds
wachten wij beiden op de maan
en weten dat geluid vaak ver is.
En als het zo stil wordt, ’s avonds
dat de bomen niet meer ruisen
dan weten we God fluistert
zachter dan anders
En als tenslotte niets meer ritselt
geen krekels meer, geen kikkers meer
het drijvend blad van de waterlelie zwijgt
dan weten wij dat we geheimen zijn
dat wij niet mogen zijn
maar zijn.
Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl
Schrijver: Theo van de Wetering, 3 december 2003
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: liefde
liefde 3.0 met 8 stemmen 
1.043
1.043
Geef je reactie op deze inzending:
Korte zinnen en heel herkenbaar.