Netgedichten

netgedicht (nr. 3.650):

ik streel je met fluweel

de blinddoek
kijkt je ogen uit
je huid voelt zich bekeken

je handen zijn geboeid
en ruggelings geketend in
openheid die borsten toont

je benen zijn gespreid
van voet naar heup
de schepping uitgedijd

je lippen zijn geopend
de eerste kus die wellust
proeft in scherpe tanden

ik streel je met fluweel
de armen en je schouders
je huid vertelt zoveel

ze warmt zich aan mijn hand
voelt hoe liefde passie wordt
hoe zacht verlangen strandt

in heftig vlagen raken
borsten aan de vleug, willen
in het tegenspel bewegen

kwetsbaarheid wordt geven
in ongekende overgaaf
jij de meester, ik de slaaf?