Netgedichten

netgedicht (nr. 3.668):

ARS MORIENDI

Wanneer ik op mijn leven terugblik
zie ik louter onenigheid,
een kille, onbegonnen strijd
om des keizers baard, die ik

besloten heb maar mee te strijden.
Van de vrienden die ik heb begraven
wier geluk weigerde af te glijden,
verbaas ik, gezeten bij hun graven,

mij over hun aller angst te sterven
-een troost voor mij voor ik bezwijk;
dat doodgaan voorspoed kan bederven
geeft van mijn conclusie blijk:

waar je ook om liep te dolen
of wie je waar ook om beminde,
de kunst die sterven heet ligt in de
aanloop daar naartoe verscholen.