inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.732):

de verte mist in wervelend zand

stippen op een kale vlakte
de verte mist in wervelend zand
wind kuift wit op vale zeeën
jaagt hen op met straffe hand

de hoofden zijn gebogen
in eerbied voor natuurgeweld
of ter bescherming van de ogen
de storm heeft het niet verteld

hij duwt het grijs in groene golven
giert uithalend spetterend nat
zag een wandelaar zeer verbolgen
kijken door het onverwachte bad

de zee is niet geimponeerd
en gooit meer golven op het vuur
de man heeft blijkbaar nooit geleerd
dat elementen winnen op den duur

ik zie hem mopperend gaan
nog kwaad kijkt hij de zee steeds aan
verbeten in zijn onterechte woede
hij weet dat zij niets zal vergoeden

Schrijver: wil melker, 26 december 2003


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.330

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)