poëzie

als wolken zich verliezen in elkaar
en fluisterende regenmuziek
in plassen ritmisch ruist
als brandend water onder
rijzend maanlicht flikkert in zichzelf
als glans je ogen bedekt
en tranen opwellen in het donker

als voeten je sporen volgen
en straatstenen tijdloos treuzelend
je vervoeren naar wie weet waarheen
als iemand je lippen zoekt
en teder je twijfels kust
als handen zich langzaam ontsluiten
en je bevrijden uit dichtgekleefde tijden

als tussen droom en daad
een hemelsbrede kloof gaapt
die je zonder meer overbruggen wil
als sentiment doordrongen
van ongedwongen schoonheid
je beweegt tot woordweverij
dan voel je poëzie

Schrijver: Marleen De Smet, 27 december 2003

desmet.marleenpandora.be

poëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 844