inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.748):

Zwaar gedicht

Dan wordt het nacht, de laatste zware plank.
Het einde van m’n bovengrondse dagen,
een feestdag voor de wezens die gaan knagen.
Resteren zullen knekels: lelieblank.

En wee degenen die mij moeten dragen.
Zij zullen niet beladen zijn met dank.
De dode in de kist, beslist niet slank,
zal van de kraaien heel wat veerkracht vragen.

Toch zijn het niet de ponden van mijn lijf,
die leiden tot de zucht van hen die sjouwen.
Het zijn de kilo’s aan zwaarmoedigheid

die huizen in dit schepsel koud en stijf.
En de verlichting is voor hen die rouwen.
Dus het verdriet is slechts voor korte tijd.

Schrijver: Daan de Ligt, 28 december 2003


Geplaatst in de categorie: lightverse

4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 659

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)