inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.759):

Tijdloos

M'n pols vertoont een lege witte streep,
een trouwe vriend heeft plots de geest gegeven.
Ik moet voorlopig tijdloos door het leven
en mis de trage wijzers met de zweep

in orde en in regelmaat bedreven.
Ze hielden mij zo stevig in de greep,
dat in mijn ziel de sporen van hun kneep
als blauwe plekken zichtbaar zijn gebleven.

Onzeker zwalk ik door een leeg bestaan,
de vrijheid is een crime voor al de braven
met huisje, boompje, beestje … vaste baan.

Er ligt een tijdbom onder ons begraven,
die vroeg of laat, doch zeker, af zal gaan.
De tijdsdruk weg? Nog liever zijn we slaven.

Schrijver: Daan de Ligt, 30 december 2003


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 797

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)