inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.806):

de vader

ze is nu twaalf, ik zie mijn dochter groeien
en met haar groeit mijn angst voor eenzaamheid
nog even en ik ben die dame kwijt
soms kun je wijzers van de klok verfoeien

ze wil nog wel eens met haar vader stoeien
maar dat is weldra ook verleden tijd
het pad heb ik met liefde geplaveid
ik mag mij met haar stappen niet bemoeien

zo onvermijdbaar belt straks iemand aan
dan doe ik traag de zware voordeur open
en zal ik tegen beter weten hopen
dat ik mezelf als jongeman zie staan

Schrijver: Daan de Ligt, 10 januari 2004


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.8 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.802

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)