treurspel
Je drijft op een teder donker
Het moeras dat zuigt aan de enkels.
Blanke sprankels van licht
Worden tekens op jouw lijf
Dat ademend openvalt.
Buiten:
Een kraai met de snavel op scherp
Schiet uit de kale struik
Vleugels van roet weren zich door de winter.
Jij fluistert...een verzoek
Een berekende gok in het lustspel
Waarin de kansen kantelen.
Ik hijs me uit een sluimer
Tot de wervels van je bekken.
Mag ik je vezels lenen?
Geschroefd in je
Door speeksel gedempt
Hoor ik een traan uiteenspatten.
Geplaatst in de categorie: liefde