inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.863):

Ylkoorts (2)

Lust lekte weg
Als door een doorzeefde darm
Tumult vulde straten

Toen jouw waakvlam sidderde
De stuip voor de stille sluimer
Viel je samen met jouw aanhang
Mij en een vuistvol anderen.

Versnipperd over het vage koren
Versneden in duizend dolle deugden
Die verder duren
In een landschap dat laait.
Ik wil het geloven en beloven
Tegen jouw oor dat loom reikt naar gebaren.

Zo voorspel je de rijzige rechter
Die met de hamerslag jou uitzwaait.
Zoet vonnis.

Soms wervelt jouw wartaal
Ontsnapt door de navel van het lijk
Dat wacht op de oven in de diepvries
En nestelt zich in het merg van overlevers.

Dan kruipt de zwaartekracht op de troon
En daalt de ruis van de winteravond.

Buiten blazen duivels in hun kanten kraag
Drijven klauwen in de goktafel
Bedelaars blijven binnen
Schikken zich in een schaarse vrede

Zoals ik me wentel in de weelde van een kerker
Waar ik een warme wet in het plaaster kerf
En later naar de Kamer draag

Dan moet de menigte jou herdenken
Als een ontknoping in een verward verhaal.

Schrijver: Wimper, 21 januari 2004


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.747

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)