omdat aarden te gevaarlijk was

in je blik zag ik mijn thuis
je ogen openden mijn liefde
liet me binnen in je huis
waar ik de bloemen rook

ik zag je kleuren
voor het eerst de lente bloeien
je groeien in de zon en ochtenddauw
voelde het verlaten van de barre kou

te jong in liefde afgewezen
met kilte verder moeten overleven
het einde van de winter scheen nabij
warmte nam bezit van jou en mij

we zochten hemel
omdat aarden te gevaarlijk was
je wortels staken dieper dan ik dacht
misschien had ik te veel van je verwacht

je aandacht in beslag genomen
weinig kans gegeven weg te dromen
je wilde zelf beslissen, je eigen leven leiden
niet het ongewisse, van ons beide

je zwaaide afscheid bij de deur
ik zag de bloemen bloeien
weer rook ik die geur van toen,
toen we elkaar nog konden boeien

Schrijver: wil melker, 23 januari 2004

wlmelkerziggo.nl

ex-liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 8 stemmen 1.108