Netgedichten

netgedicht (nr. 3.919):

Erfenis

Al vele kasten opgeschoond
en weldra zal nu blijken
of al het kuisen wordt beloond
met opgespoorde lijken

Ze vallen krakend uit het hout
en tuimelen op de planken
al is ‘t gebeente eeuwenoud
ze staan op om te bedanken

Want ook een lijkje in een kast
- ‘t is nauwelijks te verstaan –
wil eindelijk weer herleven

heeft genoeg van de verleden last
begint vrolijk om zich heen te slaan
en laat bevrijd het heden beven.