de pelikaan

amos zag een vogel in de wolken
zich verwonden en de wonde was de zon
die dalend in zijn bloeden ging vertolken
wat hem als kind reeds zo ontstellen kon

ik dool opnieuw door donkerholle zalen
waar spiegels voorhistorisch licht ontvingen
en in ’t gebinte stil de hymnen hingen –
wat dwingt mij hier alsnog verhaal te halen ?

op de dorpel naar de morgen ligt uw beeld
dat eens de verste einder overspande
en met een wimperslag mij kreeg geheeld
in stukken: torso hoofd en losse handen

----------------------------------------------------------------
weblog: www.abelstaring.tk

pelikaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 3 stemmen 603