waar wij ons kunnen warmen
de grond is wit de lucht is nevelgrijs
maar wij zijn mensen die ons buiten wagen
in donzen mantels die ons lijf behagen
vertrekken wij dik ingepakt op reis
geen angst of twijfel brengt ons van de wijs
wij stellen aan het gaande pad geen vragen
hoe lang het nog zoveel gewicht kan dragen
en denken niet aan onbetrouwbaar ijs
de bloedstroom stolt gekoelde schrik is blauw
wanneer de ondergrond begint te breken
de donzen mantels als een loden deken
ons doen verzinken in een meer van kou
o waar is dan de held met sterke armen
en waar het vuur waar wij ons kunnen warmen
Geplaatst in de categorie: literatuur