inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.939):

Even terug

Want tot wanneer was ik het kind
dat ik als infantiel herken
bevreesd voor god en de verdoemenis
omdat werd meegekeken

hij was er altijd bij
en zo ik dat ooit zou ontkennen
kreeg ik klappen
want god zit hoog…

dat is goed
bedenk ik nu
laat hem mooi zitten

even terug

begon ’t ontkinden bang
als zoektocht naar vandaag
en liet hem waar hij zat
vergeet nu zelfs de kapitalen

Schrijver: Gerard Castricum, 31 januari 2004


Geplaatst in de categorie: vrijheid

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 587

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)