het blond blijft warrig

woorden breken
als ik schrijf, verliezen
hun verband en onderscheid
verspillen schaarse tijd

letters zonder binding
schikken zich in nieuw bevinden
in een zin tot meer begrip
als ik maar geen spelfout tik

ik schrijf beelden maar
het blond blijft warrig waaien
je loop zegt onverwacht ik stop
ook deze strofe is een strop

ik wil je raken in gevoel
het blijven doffe dreunen
hoor je zachtjes kreunen
als ik je weer kwets

ik kan niet zonder woorden,
als ze breken op papier
zal de stilte ons vermoorden
was je nu maar hier

Schrijver: wil melker, 9 februari 2004

wlmelkerziggo.nl

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 442