Netgedichten

netgedicht (nr. 4.032):

schone slaapster

Levenskracht - die van mij week -
laat mij achter, roerloos, bleek;
wimpert ogen dicht met dromen,
waar ik zelf niet uit kan komen.

Schoonheidsslaap van honderd jaar
maakt mijn lichaam wonderbaar,
uitgerust en opgefrist;
slechts de prins wordt nog vermist…

“Kom maar met je rode rozen,
laat mijn bleke huid weer blozen;
enkel zo kun jij dit doen:
kus mij wakker met een zoen!”