Netgedichten

netgedicht (nr. 4.092):

Ongeluk

Van geluk bijna dronken, blind.
Muziek als van violen door wilde haren.
Hun lach als klarinetten in de wind.

Wolken weerkaatsen de muziek.
Glanzende spaken als harpsnaren
draaien rond en rond tot bijna ziek.

Een vogel vliegt voorbij hoog in de lucht.
Weet direkt al de finale.
Maar kijkt vooruit en blijft de eerste van de vlucht.

De muziek is nu een flop
en het lachen is verstomd.
Geen van beiden staat meer op.