de hemel van bedrog
er heeft zich angst
genesteld in mijn buik
hoe ik ook rek
de spanning trek
ik er niet uit
naast warmte van weten
van woorden die ik
niet meer wil vergeten
zinnen die je sprak toen je
mijn zon nog in je ogen had
handen je nog streelden
stilte niet verveelde
in het koesteren van elkaar
samen weten te verliezen liet
zich door passie niet bedriegen
je kon niet leven in
de hemel van bedrog waar
houden van voorhanden was
maar landen veel te weinig
kansen had om voor te gaan
het was de angst
voor normen en moraal
elkaar recht in de ogen kijken
daarvoor moest liefde wijken
je koos een ander ideaal
Geplaatst in de categorie: moraal