inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.114):

Wonderlijke ontknoping

Aan een ketting met een betonnen bal aan je voet,
zit je gevangen in mijn gedachten,
zodat ik hoe dan ook, wel aan je denken moét.
het doet pijn en valt niet te verzachten.

Had ik maar een hamer om die ijdelheid te splijten.
Zodat ik je kan ontdoen van de keten,
en mijzelf kan gaan verwijten,
dat ik je heb laten gaan zonder het te weten.

Die keuze leek meer kapot te maken,
dan ik in al die tijd heb liefgehad.
Zoals ik dingen die me eerder zouden raken,
nu negeerde en uiteindelijk vergat.

Maar toen ik dacht dat alles te me machtig was,
en ik ver van de weg van hoop was gedwaald.
Zag ik het voor me, helder als glas.
Al die tijd heb jij mijn gedachten bepaald.

Nu zie ik je lopen door mijn hoofd,
door de grote valei vol van boterbloemen en vlinders.
Niemand die mij van deze dagdroom berooft.
Want het is de beloning van de eerlijke vinder.

Schrijver: Floris Voorveld, 26 februari 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 593

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)