inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.127):

Haat

De regen valt als koude tranen op de ruit.
Achter het stuur zit zij, wat in elkaar gedoken.
De wolken huilen al. Haar tranen zijn hun buit.
Een hete haat is juist in haar ontloken.

Zij is paraat, het besluit is nu genomen.
De hete haat verkoelt en wordt als schrapend ijs.
Glashelder is haar geest. Haar eer is haar ontnomen.
Ze heeft zich sterk vergist, het was geen paradijs.

Ontnomen is haar eer. Hij heeft er mee gestreken.
Haar trots gekrenkt als door een vlammend zwaard.
Haar kracht komt weer. Het mes zal zij ver steken.
Straks ligt hij keurig opgebaard.

Schrijver: Pieter L Rondeboom, 27 februari 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 791

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)