Netgedichten

netgedicht (nr. 4.136):

Week

Het was haar kleed
dat afgleed van
wat het verborgen had gehouden

niet hooggesloten
maar als een streling
op de wind, een vlies
dat slechts zichtdicht
de welvingen verried
van wat een leven had te gaan

proces van rijping

ze lachte
zonder reden dacht ze
zonder naam

ze lachte
vreemd en hard
en wachtte op momenten
die onschuldig
bijna stil

ik wil...
wilde ze zeggen
niet wie ze was

niet zonder reden zweeg ze
zonder kleed

ik ben een vlinder zei ze
naakt en hevig bleek
doorzichtig bijna

toen bloedde ze
...

uit beide ogen.