Netgedichten

netgedicht (nr. 4.149):

WORDING

Beton stort zich neer
ijzer buigt en verdraait
vormen keren zich tegen je
wereldwijd verdwijnt in het niets

kolommen staan verbeten recht
resten van verdorven generaties
uitgeproduceerde verwanten
wachtend op een reis in het niets

opgegraven toont alles zich
in realiteit van de wording
niet hier alleen, ook ginds
samengaan in een episode

omhooggeklommen overzien we
de puzzelstukken ineenschuiven
zuiverheid gaat over in overvloed
voortgang is waarborg in vergankelijkheid.