je woont in stilte

ik mis je in
het opgaan van de zon
je schaduwt alle uren die nu
langer lijken te gaan duren

de week verliest zijn dagen
omdat niemand naar hun naam
komt vragen, zonder jou is
doordeweeks maar grauw

je woont in stilte
neemt geen woord meer op
laat je warmte langzaam wurgen
door de winter van de strop

muren schuren onbegrip
liefde die niet spiegelt wordt verstikt
in blikken die elkaar steeds minder mogen
nog altijd ben ik stapel op je ogen

Schrijver: wil melker, 3 maart 2004

wlmelkerziggo.nl

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 394