Netgedichten

netgedicht (nr. 4.186):

Vlindervlucht

In de geplooide zoom van het meer
waar takken van de treurwilg teer
het eigen spiegelbeeld doorkringen
en ’t met hun jonge groen omringen
dwarrelt een stervende vlinder neer

Hij vloog in het hemelruim omhoog
ontdaan van beschermende teugels
naar de warme stralen van de zon
hoger dan hij werk’lijk vliegen kon
en verbrandde er z’n frêle vleugels

Zelfs de wind volgde zijn stijgen niet
streek de veren moe en uitgeblust
een regenboog stortte zich in dal
heeft in de diepe glorieloze val
stil de vlinder in z’n dood gekust