Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 4.263):

Even slikken

uit een winterslaap
getrokken tast hij
zonder sokken
heel voorzichtig
krabbend over
mossen op
zijn tuinterras

een bedje krokus
en een vroege tulp
hangen stijf van schrik
schuin over hellend
naar de kiekkast
van zijn gulp
die half openstaat

buurvrouw heeft het
tafereeltje door
lacht zich een bult
over de schutting:
kan geen toeval zijn
laat ik nou net
het peengras planten