Netgedichten

netgedicht (nr. 4.266):

Snijdend Verlangen

Wakker worden in de hel
Die gisteren heet
Mijn blindheid
Veroorzaakt door de schoonheid van jouw licht
Helpt mij uit bed

Woorden galmen op de plek
Waar ooit mijn hart gezeten heeft
Stiekem stopte ik 't in jouw tas
Je hebt het niet gemerkt

Achteraf gezien
Had ik beter
Je tas hier kunnen houden
Dan kwam je misschien terug

Ik wacht op jou
Tot je haren lang genoeg zijn
Om me van die tak
Te komen halen

Het vogeltje fluit
Een liedje dat mij raakt
Tot in het diepste van mijn ziel
Even geduld a.u.b.

Ik tel de momenten van geluk
Totdat er nieuwe komen
Elk moment verdooft een zenuw
Jij bent mijn pijn waard

Het bomenkerkhof langs de weg
Wordt minder somber
Als we nieuwe boompjes planten
Uit het bos van onze jeugd

De eerste stralen van de lente
Bereiken ons
En we lachen weer
Liefde.