inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.284):

je zinnen smeulden vuur

ik zag je zwaaien
je hoofd omdraaien
voor een laatste groet
tijd vergoedt geen afscheid

lucht ging vonken in
een spel van ademloze woorden
je bracht me bloemen die al
zomerend nog bij de lente hoorden

ze kleurden ogen
met de warmte van je lach
in hun glans zou de uitgestelde
hemel ook op aarde mogen

je hebt het paradijs
maar afgebeld, je zinnen
smeulde vuur, er was rook van
warmte die door eigen norm is geveld

maar, op de lange duur
zal passie je toch overspoelen
wind zal hartstocht aan gaan blazen
echte liefde laat zich niet verbazen

Schrijver: wil melker, 20 maart 2004


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.433

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)