inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.308):

Aan mijn stoel gekluisterd

'k probeer het handig te ontwijken
de grimassen rond mijn bitt're mond
maar de pijn die lekt uit ied're wond
doet mij uiteindelijk bezwijken

ik die de marathon kon lopen
zit nu gekluisterd aan mijn stoel
met slechts nog één onnozel doel
mijn zelfbeklag ontlopen

net nu de lente mij haar hand wil reiken
en vogels lokken mij alom
net nu de winterkou voorgoed zou wijken

'k word even lyrisch bij deze sombere mare
talloze mensen stram en krom
halen hun neus op voor zoveel navelstaren

Schrijver: Herman Grouwels, 23 maart 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 612

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)