lente
vandaag ben ik zo in mijn schik
want speenkruid stilt dit ogenblik
reeds in de vroege morgenstond
spriet groen al uit de zwarte grond
en op mijn wang verschijnt een blos
de ribes gooit de trossen los
zo zacht als poesjes die ik streel
zijn katjes zilverzacht fluweel
een merel kwettert liefdevol
de prunus barst z’n kopjes bol
ik zucht als ik mij nederzet
het longkruid ademt violet
ik ruik gevleid naast achterdeur
viooltjes liefelijke geur
en als ik denk dat niemand ziet
dan troost mij de vergeetmeniet
je bent uniek en niet gewoon
vertelde mij de anemoon
vergeet maar wat er gister was
de zon strooit bloemen in het gras
de tijd is zwanger van gebaar
en lente maakt het leven waar
het leven sluimert ondergronds
komt boven en verwondert ons
Geplaatst in de categorie: jaargetijden