inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.379):

Hommeles

De hommels worden wakker omdat het lente is
rupsen beginnen aan het jonge pril te knagen
kikvorsmannen laten zich naar het water dragen
woeste woerden achtervolgen menig eendenmiss

De rijen kaal gekopte wilgen staan te twijgen
graaien naar wat wolkjes die van de zon af hangen
terwijl katjes stuivend voortplanting verlangen
komen velen door die passie tot `n heftig hijgen

De forsythia bloeit zijn kale takken in felgeel
voorzichtig landt `n vleugel met haar wederhelft
vlak erboven ‘n soortgenoot; de rug licht gewelfd
het zonschaduwspel slokt ze op in `t okergeheel

De vijver ontwaakt uit zijn zwart bevroren dromen
karpers breken riet om `t eerste lauw te zwemmen
waar dotters in hun groei niet meer zijn te remmen
en dobberend, meerkuikentjes dan koet langskomen

De bladgouden morgen dampt de dauw zilverwit
sommeert sluierslangen schrander slierende schimmen
verwaasd naar het heldere hemeldak te klimmen
waarna een purpergloed rijkelijk rond het gulden zit

Gezwollen aarde baart voldragen gekiemde zaden
zoemen is `t geluid dat klinkt van ontdooiende kleuren
als het voorjaar zich uit d’r winterbast weet te scheuren
en hommeltjes de eerste lentedag hebben geraden

Schrijver: WOLF & Sacrajewa, 1 april 2004


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 730

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)