Er kleefde wat bloed aan haar hoofd

Zij had zich hard gestoten
Aan die stenen muur
Opgetrokken uit dogma’s
Om van haar verzonnen harmonie
Een predikaat te maken

Er kleefde al wat zweet op haar rug
Maar stug bleef zij schoppen
Tegen die gesloten deur
Alsof dat soms een uitweg was

De kamer was verder verlaten
Er hing slechts nog een sfeer
Van dingen die waren
Zelfs de muren spraken
Nu niet meer als van eer

Schrijver: theo, 2 april 2004

teeyoozonnet.nl

dogma

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 941