Netgedichten

netgedicht (nr. 4.407):

Genezenderwijs

Er dwarrelt kennis door ons hoofd
geen ruimte voor toeval of een wonder
geen goden meer, we kunnen zonder
de geleerde heeft ons van hen beroofd

We knutselen ijverig aan dromen
waarin we roemend verder gaan
de technocraat verdrijft de vromen
bouwt zelf de benen waarop we staan

Maar langs de lang verlaten wegen
klimt zacht de bede op onze stem
Heer, kom terug in onze stegen
van Bethlehem tot Jeruzalem

Zet de voetstap van weleer
door bedding van de Jordaan
langs de oevers van het meer
en draag ons in het verder gaan

Daal af van het verwrongen Golgotha
naar de duistere straten en het plein
van Boekarest, Belfast en Bogotá
naar ons bouwwerk van verdriet en pijn

Wij laten kinderen roemloos sterven
spijkeren nog dagelijks aan het kruis
zelf kunnen wij niets verwerven
alleen Uw liefde brengt ons thuis.