Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde

Ik zag de hemel nieuw en nieuw de aarde,
want d' eerste schepping was voorbijgegaan
er was geen zee- haar dreigen is gedaan,
nu onze God het koningschap aanvaardde.

En uit de hemel zag ik nederdalen
de heil'ge stad, een nieuw Jeruzalem,
als bruid getooid voor haren man door hem
wiens gramschap brandd' in zeven gouden schalen.

En 'k hoorde van de troon het luid verkonden:
zie bij de mensen is de tent van God,
Hij woont bij hen, die doen naar Zijn gebod,
God heeft Zijn volk gered van hunne zonden.

Ja Hij de Heer zal al hun tranen drogen,
en dood en rouw en moeite zijn gedaan,
want d' eerste dingen zijn voorbijgegaan.
Hun lied zal 't Lam, dat voor hen stierf, verhogen.

En Hij, die op de witte troon zit, zeide:
Zie ik maak alle dingen nieuw en rein,
Schrijf deze woorden, die waarachtig zijn,
Zij zijn geschied, uw hart zal zich verblijden.

'k Zal water uit de bron des levens geven,
wie dorst heeft is 't om niet tot eeuwig loon
'k Zal hem een God zijn en hij Mij een zoon,
Ik ben 't begin en eind van alle leven.

Wie overwint zal deze dingen erven;
maar wie in zonden leeft en niet gelooft-
zijn deel is 't vuur dat nimmer wordt gedoofd;
dit is de tweede dood, die z' eeuwig sterven.

nieuw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 1.038