inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.415):

aan de bar

Aan de bar waar stemmen klonken
in de verte naar het scheen,
wat het rotgevoel versterkte
dat ik helemaal alleen
een omhulsel op een kruk,
een niemand leek te zijn,
een levend ornament
zonder emoties, zonder pijn
was daar plots die enkele gedachte
die mij terugbracht naar voorheen.

Terwijl de bar mijn hoofd kuste
(niet zachtzinnig, heel gemeen)
en mijn lichaam op de grond viel
dacht ik alleen aan toen
aan die hele hete zomer
en die eindeloze zoen.

En ondanks het gelach
dat om mij heen verscheen
voelde ik mij plotseling
helemaal niet meer alleen.

Schrijver: Lucero, 5 april 2004


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 501

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
lezer
Datum:
6 april 2004
Email:
cathotmail.com
mooi stukje waar je de bar je hoofd laat kussen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)