Netgedichten

netgedicht (nr. 4.428):

Koningsstoet

Alsof er iets te kiezen viel
genageld in de strijd
tussen parelmoer en ochtenddauw

fontanel of achilleshiel
vroeger of verleden tijd
licht gekromd en de bochten flauw

Tot mijn borsten in rijzende twijfel
kruipen de wonden naar mijn keel
ik sluit mijn ogen en ik schrijf wel
maar voel dat ik geen pijnen heel

Een karaf versplintert aan mijn voet
stralen spatten door de mist
bevrijd is nu de koningsstoet
en blijkt opeens de strijd beslist.