inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.449):

Jouw Normandië

Het strand vol stenen
en ik zoek je stemmen
maar er is geen zonlicht
of zout op de huid

Zo slaan wij dood,
aan een kust kwetsbaar
en ketsbaar de keien
die opspatten wijsheid
die ons zo ontcijferbaar maakt

Ik zal ooit begrijpen
hoe de geur van je armen
ons daar overvleugelde,
rotsen door regen en wind
kiezels werden.

Later is alles niet meer
terug te bedenken
dan de pijnlijke plekken
waarover het strijken
van licht balsemt
omdat alles voorbijgaat.


Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl

Schrijver: Theo van de Wetering, 11 april 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 579

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)