inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.463):

Vredesduif

De kaalgeslagen rots tilt de burcht in de nevel
Met verlaten trots glijdt de nar onzichtbaar
door het geknakte riet. Zijn daden laakbaar
rijp voor boeien, ketting, knevel.
De weg is traag, schier oneindig onbestemd
gebroken zijn hart, gescheurd zijn schamel hemd.

Waartoe, waarom ? Hij slaat geen acht op
het doorgeroeste ossenpaar dat de voren
door het korenland al niet meer trekt. Moren
en Arabieren zetten hun gezangen stop.
Ontkooit de vleugels, draagt de duiven
opwaarts naar het hof. Ontgrendelt schuiven.

Duizend maal de laatste trede
de nar draagt de duiven naar de vrede.

Schrijver: kees keizer, 13 april 2004


Geplaatst in de categorie: politiek

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 993

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)