Een land stroomt traag de herinnering in.
In dieper adem speelt de zon met schaduw
langszij een buizerd in fluwelen lucht
voor mij dwaalt een dal groen overladen
een gedrapeerde toonzaal omringt de beek
Mijn oog kijkt op een levend ver verleden
uitgerust kleurt ontluikend de sleutelbloem
herinneren trekt met hondsdraf mij het dal in
verliefd leiden zwaluwen mij langs deze wegen
de stijlte van de boszoom is een speeltuin
waar vlinders ritmisch zweven in opmaat
van de bonte specht, zijn roffel sterft de stilte
even voor een kort moment in mij
traag stroomt de beek met mijn gedachten weg
zwervend raak ik door zwijgzaamheid bevlogen
in beklemmend besef dooft hier het einde
dit land straalt in de lentezon met het verdwijnen
(maar nog is het een fraai vaarweltochtje uit het oude land rond Epen.)
Geplaatst in de categorie: landschap