inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.497):

Natuurlijk

Ik wroette diep in moeder aarde
vond verse vruchten in m’n hand
de blanke kernen van het leven
die gekiemde groeikracht geven
en zich ontworstelen aan ’t zand

Het liet mijn werken even rusten
diep verzinken in mijn eigen zijn
vragend of ik wel weet wie ik ben
het diepste van mezelf echt ken
de draad volg van m’n levenslijn

Ik hoor het zingen van de krekel
zie de zon in zijn stervende uur
proef het zilte van de kalme zee
voel de rust in me en ben tevree
als een onderdeel van de natuur

Schrijver: sacrajewa, 18 april 2004


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 390

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)