Natuurlijk
Ik wroette diep in moeder aarde
vond verse vruchten in m’n hand
de blanke kernen van het leven
die gekiemde groeikracht geven
en zich ontworstelen aan ’t zand
Het liet mijn werken even rusten
diep verzinken in mijn eigen zijn
vragend of ik wel weet wie ik ben
het diepste van mezelf echt ken
de draad volg van m’n levenslijn
Ik hoor het zingen van de krekel
zie de zon in zijn stervende uur
proef het zilte van de kalme zee
voel de rust in me en ben tevree
als een onderdeel van de natuur
Geplaatst in de categorie: natuur