Netgedichten

netgedicht (nr. 4.521):

Paleisgeluiden

De verweven geest van nar en keizer
gromt door het ochtendgloren
de ene danst, de ander ongeschoren
de keizer narrig, de nar een nachtje wijzer

Ontwaak, gij bruid der bruiden
hoor toch het morgenluiden !

Stof dwarrelt op van troon en kroon
vult de vergulde gangen
tapijten dragen hoffelijk het verlangen
van licht naar luchter op een gedempte toon

Ze is ontwaakt, regeert de dagen slechts
zonder besef van links of rechts

Als tegen het slaan van elfen
de warme avondwind waait uit het zuiden
dan schuifelt ze fluisterend langs de gewelven
en ruisen de echo’s van haar paleisgeluiden.