inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.536):

Stuurloos

Mijn hand strekt zich in smeken uit
voor hij vertwijfeld naast me zinkt
mijn blik wordt troebel en verdrinkt
moedeloos als ik mijn ogen sluit

Het is te laat, je drijft de nevel in
nog eenmaal kijk je treurig om
woorden steken en ik staar stom
vanaf mijn einde naar jouw begin

dan slaat de duisternis me blind
en zoek ik spartelend naar houvast
maar niets dat de draaikolk staakt

ik ben volledig uit koers geraakt
als ‘n schip met gebroken mast
dat de thuishaven niet meer vindt

Schrijver: sacrajewa, 25 april 2004


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.088

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)