de gang was donkerlang

ik mocht je huis betreden
de gang was donkerlang
je kamer was een lach en
in je ogen zag ik alle kleuren
van het bloemetjesbehang

je lippen kusten uitzicht
op een verre horizon
die pijlsnel nader zwom
toen zwoele blikken liefde
vroegen zonder schikken

ik opende in diepte die
de tijd verzegeld had
jouw overgave maakte
passie los die eerder
niet geweten was

je glimlach ging verloren
in de zorgen om je heen
je bent niet in twee
werelden geboren, dus
koos je maar voor één

ik dwaal in donkerlang
open deuren als het mag
het enige dat ik verlang
is de kamer van je lach
een kusje op mijn wang

Schrijver: wil melker, 29 april 2004

wlmelkerziggo.nl

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 19 stemmen 5.296