Netgedichten

netgedicht (nr. 4.566):

Herfst

Opeens is daar het licht
waarin het gras veel minder grijs…

een late zwaluw zoekt het zuiden
schapen steken uit hun wol
een koster staat zijn klok te luiden

ergens stierf een mens
maakte veel dagen vol
besloot het leven
in de schittering van water

maar in de haast
heeft niemand tijd voor ’t licht
noch voor ’t geluid
noch voor dit schitterend bestaan

dus dooft het licht in stilte
wordt iemand eenzaam weggedaan